Een laatste eerbetoon aan Charo: Laten we samen zijn laatste reis verzorgen

Zodra je hoort dat iemand kanker heeft, zijn er geen woorden die het leed kunnen verzachten. Natuurlijk spreek je je medeleven uit, maar diep van binnen besef je: dit is niet goed! Het enige wat je kunt doen, is hopen, aan die persoon denken en wachten… Wachten om te zien of de slopende behandelingen aanslaan. En na al dat hopen en wachten komt dan het vreselijke nieuws dat er niets meer voor deze persoon gedaan kan worden en dat het afwachten is tot het einde. Onmenselijk en ondragelijk!

Dit overkomt ook Charo, een stralende man van slechts 46 jaar jong. Een gepassioneerde sportman, een liefdevolle broer, een toegewijde vader van een 15-jarige zoon, en een zorgzame zoon voor zijn moeder die in 2013 overleed.

Charo een sportman in hart en nieren!

Het is moeilijk te begrijpen hoe iemand, die zijn hele leven heeft gewijd aan sporten en gezond leven, toch met kanker geconfronteerd kan worden en daar niet de kracht voor lijkt te hebben. Het blijft een onverklaarbaar fenomeen dat veel mensen met verbijstering achterlaat. Zoals hij zelf aangeeft, was de chemokuur zeer zwaar en voelde als een genadeklap. De aard van de kanker speelt ook een cruciale rol, vooral wanneer de levensverwachting minimaal lijkt te zijn. Ondanks deze moeilijke omstandigheden was er toch hoop, met name vanwege de veelbelovende celtherapie in het Erasmus Ziekenhuis in Rotterdam, die de afgelopen jaren succes heeft geboekt bij veel patiënten met hetzelfde type kanker als Charo heeft. Helaas heeft het lot niet toegelaten dat hij de behandeling kon ondergaan, wat des te tragischer maakt.

Charo’s laatste wens

Charo heeft nog één wens, en dat is om zoveel mogelijk donaties te verzamelen voor zijn begrafenis, zodat zijn zusje Charlaine en zoon Delano geen financiële zorgen hebben. Het gaat niet alleen om de kosten van de begrafenis, maar ook om andere financiële lasten die Charlaine niet alleen kan dragen. Het is moeilijk voor te stellen, maar de tijd is beperkt. We hebben slechts enkele weken, wat ongelofelijk hard klinkt om te zeggen.

Een vraag aan mijn lezers

Met mijn bereik hoop ik zoveel mogelijk lezers te overtuigen om dit bericht te delen. Of je nu deze blogpost deelt, mijn oproep verspreidt op Facebook, of rechtstreeks via de Go Fund Me link deelt, elke vorm van delen kan een groot verschil maken. Hoe meer mensen dit bericht zien en lezen, hoe groter de kans dat ze zich betrokken voelen en wellicht een donatie willen achterlaten. Ik geloof sterk in het principe: iedere euro telt! Samen kunnen we Charo’s wens om zijn zusje Charlaine en zoon Delano financieel bij te staan, realiseren.