Hoe overleef ik een angststoornis

Hoe overleef ik een angststoornis

En dat is exact waar het mee begint, elke dag je angst overleven. Niet letterlijk natuurlijk, maar zo ervaar je het wel.
Jarenlang heb ik gekamd met een heftige angststoornis. Eentje die mijn leven beïnvloede en naar mij gevoel ook verwoeste! Zit jij hier nu midden in? Ik weet precies waar je doorheen gaat! Het is een gevoelig onderwerp, niet iedereen begrijpt het en soms lijkt er nog steeds een taboe. Dit is dan ook direct mijn eerste tip: spreek het uit!

Hoe het begon

Ik had al jarenlang last van paniekaanvallen en een angststoornis maar het was allemaal niet zo heftig. Ik kon er mee leven, dacht ik. Tot op de dag dat ik hoorde dat mijn moeder voor de 3e keer een hartoperatie kreeg (april 2018). Dat was voor mij een doorslag in mijn angststoornis en veranderde mijn hele overlevingshouding. Ik at weinig tot niets, ik was bang om mijn moeder te verliezen, ik was bang om dood te gaan en tja, waar was ik niet bang voor?! Ik stond ermee op en ik ging ermee naar bed. Het beheerste mijn hele leven!

En nu?

En nu? Dat was mijn grootste vraag, die ik mijzelf iedere dag weer stelde. Want ik wist het gewoon niet. Ik wist niet welke kant ik op moest gaan. Ik had geen zin in een nieuwe dag, want die moest ik ook weer te zien overleven. Maar ik wilde wel overleven! Want dat is een houding die je dagelijks hebt met een angststoornis. Ik probeerde afleiding te zoeken, weliswaar in huis want ik ging de deur niet uit! Ook wilde ik mensen om mij heen hebben. Want alleen zijn vond ik niet fijn meer en de gedachten dat als er iets met mij zal gebeuren dat er dan wel iemand bij mij is.

Langs de dokter

Ik besloot ook, kort na het inslaan van mijn angststoornis, naar de dokter toe te gaan. Dit kan niet meer dacht ik! Mijn dokter kent mij al heel lang en ook mijn hele verleden. Dat gaf rust omdat ik mijzelf niet kon verklaren. Dat hoeft ook niet wanneer je zoiets overkomt, maar het maakt het wel een stukje makkelijker. Mijn dokter begon over medicatie, iets waar ik altijd op tegen ben geweest. Ik wilde geen medicatie, dat was een zwakte vond ik. Maar aan de andere kant wist ik mij geen uitweg meer en was dit voor mij de enige oplossing. Ik had het dan ook nog nooit zo heftig ervaren en nu moest ik eruit zien te komen.

Aan de medicatie

Wat was ik bang om ermee te starten! Ik kreeg Citalopram en Oxazopam om de bijwerkingen te onderdrukken. Ik heb mij natuurlijk suf gezocht op Google om ervaringen van anderen te lezen. Ook had ik mijzelf aangemeld op diverse groepen op Facebook om ondersteuning te vinden. Ik las veel verhalen, er waren zoveel mensen met een angststoornis. Ik ben niet de enige dacht ik en dat gaf mij een geruststelling. Ook las ik verhalen van ander soort stoornissen. Ik besloot ook om deze niet meer te lezen omdat die te heftig waren en ook totaal niet passen bij een angststoornis.

Na een paar dagen uitstellen begon ik aan mijn eerste Citalopram. Eigenwijs dat ik was, nam ik weinig Oxazopam in want ik moest er niks van weten. De eerste paar dagen merkte ik ook nog niets, wel was ik er op voorbereid. Dit medicijn zorgt ervoor dat je angst- en paniekaanvallen verergert in het begin. Op langer termijn neemt dit af. En dat heb ik geweten! Wat ben ik, voor mijn gevoel, door een hel gegaan! Ik wist niet meer waar ik het zoeken moest, besloot toch om 3x per dag, op advies van de dokter, een Oxazopam in te nemen en ik voelde mij zo rot. Soms bleef ik dagen in bed liggen, probeerde ik afleiding te zoeken door te gaan lezen of een serie/film te gaan kijken op Netflix. De eerste 2 weken waren enorm zwaar!

Na 2 weken

Je lichaam moet wennen aan een nieuwe medicatie. Om het heel makkelijk uit te leggen; Citalopram zorgt ervoor dat er een “happy” stofje wordt aangemaakt in je hersenen. Hier mis je teveel van als je een angst- en paniekstoornis hebt. De medicatie zorgt ervoor dat je weer in balans komt.

Gek genoeg merkte ik na 2 weken lichtelijk een verschil. Ik voelde mijzelf nog steeds angstig maar het leek in mini stapjes af te nemen. Ze zeggen dat het 6 weken nodig heeft om zijn werking te doen en ik kan zeggen dat dit ook echt zo is! Iedere week merkte ik verschil, iedere week durfde ik meer. Het is niet zonder slag of stoot gegaan hoor! Ik kan mij nog goed herinneren dat ik besloot om mee te gaan naar een festival in Den Haag met vrienden. Ik moet eruit dacht ik en mijzelf duwen naar leuke dingen. Ik heb daar zo een heftige paniekaanval gekregen, dat ik dacht; ik ben hier nog niet klaar voor.

Kleine stapjes

Het waren de kleine stapjes die ervoor zorgde dat ik, met behulp van de medicatie, er langzaam uit kwam. Ik kon weer een beetje lachen, ik kon de deur uitgaan, dit deed ik dan niet te ver van huis, en ik kon mijzelf langzaamaan weer terug vinden. 1 jaar later ben ik op vakantie gegaan. Dit vond ik doodeng maar ik heb het wel gedaan en de tijd van mijn leven gehad!

En nu?

Nu 3 jaar later voel ik mij beter dan ooit! Ik slik nog steeds Citalopram en zit op 30 mg. Ik heb er heel lang mee gezeten wat mensen ervan zouden vinden, of ik dit mijn hele leven moet slikken. Maar nu denk ik: het helpt mij enorm en ik ben mijzelf weer! Ik kon mij dat toen die tijd niet voorstellen maar echt de medicatie en therapieën hebben gewerkt voor mij!

Het zal nooit helemaal weg zijn, de angststoornis zit er altijd ergens in een hoekje. Maar ik weet ermee om te gaan, ik weet hoe ik mijn paniekaanvallen moet beheersen en ik ben ze de baas! Ik heb nog steeds therapie. Omdat ik jarenlang in een overlevingshouding heb gezeten, wordt de achterliggende oorzaak onderdrukt. Het is zo belangrijk voor jezelf om te weten wat de achterliggende oorzaak is van je angst- en paniekstoornis. Je leert jezelf hierdoor beter kennen en weet dus ook hoe je ermee om moet gaan.

Bij mij blijkt het een stukje controle te zijn welke ik wil hebben over alles in het leven en mijn ADHD. Hiervoor volg ik nu therapie. Iedere sessie leer ik mijzelf beter kennen, leer ik hoe ik ermee om moet gaan en kan ik denken in oplossingen in plaats van problemen.

Tips van mij voor jou ❤

Met liefde geef ik je tips als jij nu net of middenin een angststoornis zit en je niet weet wat je moet doen. Ik weet precies hoe jij je voelt en waar je doorheen gaat. Je bent niet alleen en believe me, jij komt hier uit!

1. Langs de dokter

Maak een afspraak bij de dokter! Stap 1 die voor jezelf heel belangrijk is. Het betekent niet dat je direct aan de medicatie moet. Er zijn een tal van mogelijkheden en de dokter helpt je hier graag mee. Wees niet bang en schaam je er niet voor.

2. Praat erover

Praat er met je omgeving over. Leg hen uit waar je doorheen gaat, wat je voelt en wat je van hen verlangt. Je staat er niet alleen voor en je dierbaren zijn altijd bereid om je hierbij te helpen.

3. Zoek afleiding

Afleiding zoeken is, voor mij, de beste therapie die er is! Continue zitten en erover nadenken, daar kom je niet mee vooruit. Je gedachten afzetten, dingen doen die je leuk vind is een van de medicaties voor jouw angststoornis!

4. Schakel hulp in

Denk hierbij een een psycholoog, maar ook een consulente bij de huisarts of de bedrijfsarts kan je hiermee verder helpen. Je staat er echt niet alleen voor!

5. Mediteren

Ook ik hou niet van dat zweverige gedoe, maar mediteren werkt wel heel goed als je een angst- paniekstoornis hebt. Er zijn een tal van manieren om te mediteren. Zelfs kleuren hoort hierbij! Google maar of kijk even op YouTube. Probeer je hier echt op te richten.

6. Naar buiten!

Even naar buiten toe! De buitenlucht is goed voor je en dat heb je nodig. Denk aan 30 minuten wandelen. Vind je dit teveel? Wandel iedere dag dan even 15 minuten in de natuur.

7. Cafeïne

Vermijd of verminder cafeïne! Denk hierbij aan koffie, thee of energy drankjes. Dit beïnvloed je angst- en paniekstoornis enorm.

8. Goed slapen

Slaaptekort is sowieso niet te doen voor een mens. Met een angst- en paniekstoornis heeft slaaptekort heel veel invloed hierop. Genoeg uren slapen en een goede slaapritme zal je goed doen.

9. Schrijven

Dit noemen we ook wel, van je af schrijven. Gek genoeg werkt het. Houdt dagelijks of om de dag een dagboekje bij. Schrijf hierin op wat minder goed ging en ook goed ging. Focus je op de goede dingen!

10. Praten, praten en nog een praten

Belangrijk is om erover te blijven praten. Zeker met je omgeving! Praat het van je af net zoals je dat met schrijven doet.


7 gedachten over “Hoe overleef ik een angststoornis”

  • wat een herkenbare blog. Heb het precies hetzelfde gehad, met dezelfde medicatie. Wat een hel. Maar nu zo blij dat ik dat heb doorgezet.

  • Zoveel mensen zoveel meningen, denk ik vaak. Dat vind ik zo jammer van onze Nederlandse mentaliteit. Iedereen heeft overal een mening over én men denkt het ook gewoon lekker direct te mogen ventileren. Maar los van dat vind ik het heel knap en dapper dat je dit zo duidelijk hebt omschreven. Welke stappen je hebt ondernomen en ook hoe je tot dit punt bent gekomen. Ik denk maar zo, als medicatie nodig is om jezelf beter te voelen. Om minder last te hebben van dingen die je leven zó beïnvloeden. Dan werkt dat toch goed voor jou en dan is dat prima. Daar mag – technisch gezien – iemand wel gedachten over hebben. Maar geen oordeel. Het is jouw lijf, jouw leven.

  • Wat goed dat je dit deelt. Het is voor mij heel herkenbaar, aangezien ik zelf ook struggle met angsten. Bij mij komt het doordat ik hoog sensitief ben. Ik ben hier onlangs achtergekomen, Ik krijg nu eindelijk de juiste hulp. Ik vind het heel fijn om te lezen dat jij er helemaal uit gekomen bent. Dat geeft weer goede hoop en moed. Trouwens heel knap dat je jouw verhaal durft te delen. Echt een powervrouw!!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *